Wat gebeurt er als een begenadigd pianist tijdens de ochtend- en middagspits in de stationshal van Groningen speelt? Nemen we de tijd om samen naar hem te luisteren? Valt het ons überhaupt op?
De jongen met de grijze vilten jas stapt de stationshal binnen, loopt naar links en zet zijn blauwwitte plastic tas van Albert Heijn naast de piano. Hij gaat zitten, zijn jas nog aan, en kijkt nog even snel om zich heen. Niemand let op hem. Dan begint hij te spelen.
