Opeens verheft Thomas (59) zijn stem. “Die hond kan ik een uur later toch ophalen”, snauwt hij harder dan even daarvoor richting de officier van justitie.
Die stelt Thomas een in zijn ogen domme vraag. Waarom hij de hond niet bij zich had toen hij ongeringde fazanten uitzette. Het was – zo is de lezing van Thomas – toch voor de hondentraining?
De fazanten waren wel geringd, maar die ringen heb ik er met een tangetje afgehaald. Waar die ringen zijn? Weet ik niet meer.”
Thomas, blauwe trui en wit haar, reageert nors en ontkent het grootste deel wat hem ten laste is gelegd. Net als de 51-jarige Richard, de andere verdachte van jachtmisstanden. ’Ik weet het niet’ en ’geen flauw idee hoe dat kan’, zijn gevleugelde uitspraken deze middag in de rechtszaal.
Ja, schuldig voelt Thomas zich wel. In de richting van zijn gezin. Die onder zijn hobby – jagen – heeft geleden. Althans, dat zei hij tegen de mevrouw van de reclassering. Nu kan hij het zich allemaal niet meer zo goed herinneren. Ook is hij geschorst door zijn werkgever, het Ministerie van Defensie. “Ik heb al zes maanden geen salaris gekregen. Als ik word veroordeeld, dan word ik ontslagen.”
Als de officier van justitie zegt dat er sterke aanwijzingen zijn dat Thomas en Richard roofdieren zoals buizerds hebben vergiftigd met lokaas, schudt Thomas zijn hoofd. Hij was enorm aangeslagen na zijn aanhouding.
In die dagen dat ik vastzat, ben ik 6 kilo afgevallen. Kreeg ook geen eten van de politie. Wel een beetje drinken.”
Richard zit constant met zijn handen gevouwen voor zijn mond. De 51-jarige, donkergrijs haar, vindt alles waar ze hem van verdenken zwaar overtrokken. Ook hij vreest verlies van zijn werk, bij het waterschap. Hij mag al niet meer in het veld werken, heeft een kantoorbaan.
Hoe ik word neergezet, dat is niet normaal. Ik voel me net die massamoordenaar uit Noorwegen. Het verschil is: ik heb het niet gedaan.”
Dat er koperen patronen in zijn nachtkastje zijn gevonden is dom. Vergeten dat ze daar lagen. En dat er allemaal verboden gif in de boerderij was gevonden? Hij wist niet eens dat het in de boerderij lag.
De twee verdachten zijn vooral slachtoffer, vinden ze zelf. Weggezet door de media, politie en justitie als gifmengers. Hun advocaat vindt dat ook. Ze knikken als hij dat zegt. Sowieso, Thomas heeft niet meer het gevoel dat jagen zijn hobby is. Af en toe gaat hij nog wel mee met de jacht. Maar niet zo vaak. Hij vindt het niet meer zo leuk.
Zie hier pdf van de rechtszaak ‘Misstanden jacht niet te bewijzen’
UPDATE 29 december 2012
Thomas en Richard hebben een werkstraf gekregen. Onder meer voor het uitzetten van fazanten en het in bezit hebben van verboden landbouwgif. Richard moet 500 euro boete betalen en kreeg 80 uur werkstraf. Thomas moet 40 uur werkstraf verrichten. De Asser rechtbank liet de manier waarop de mannen in de media waren gekomen meewegen in de vonnissen. Het Openbaar Ministerie eiste een werkstraf van 60 uur tegen Thomas en een van 180 uur en 500 euro boete tegen Richard.